Κατασκήνωση
Οἱ Κατασκηνώσεις μας
Μετά ἀπό διακοπή ἀρκετῶν ἐτῶν, λόγω ἀκαταλληλότητος τῶν ἐγκαταστάσεων, οἱ κατασκηνώσεις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως στή Ρίζα Ἀντιρρίου ὁδεύουν πρός τήν ἐπαναλειτουργία τους.
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας τέλεσε τόν ἁγιασμό τῶν ἔργων τόν περασμένο Δεκέμβριο καί ἕνα τεράστιο ἐργοτάξιο στήθηκε ἀπό ἐπώνυμη ἑταιρεία. Ὁ πλήρης ἀνακαινισμός ξεκίνησε.
Σήμερα, ἡ πορεία τῶν ἐργα-σιῶν τῶν ἔργων βρίσκεται σέ σημαντικό ἐπίπεδο ἐξελίξεως. Ἡ ἀνακατασκευή τῶν οἰκίσκων, τῆς κουζίνας, τῆς τραπεζαρίας, τῶν βοηθητικῶν χώρων καί ὅλου τοῦ περιβάλοντος χώρου ὁλοκληρώνονται σέ λίγους μῆνες καί ἡ κατασκήνωση τῆς Ρίζης Ἀντιρρίου θά εἶναι ἔτοιμη νά δεχθεῖ τήν προσφιλῆ καί δοκιμαζόμενη νεότητα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας.
Μέ τήν ἄγρυπ-νη φροντίδα τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. ΚΟΣΜΑ, μέ τήν ἀγάπη του καί τήν πνευματική συνδρομή του, μέ τήν ἐπί 30 ἔτη καί πλέον παρουσία του στόν φιλόξενο χῶρο τῶν κατασκηνώσεων, νέοι καί νέες διδάχθηκαν, βοηθήθηκαν, ἐνισχύθηκαν, ἔβαλαν μεγάλους στόχους στή ζωή τους, πῆραν γενναῖες ἀποφάσεις καί πέτυχαν στόν ἀγῶνα τους.
Στίς Χριστιανικές Κατασκηνώσεις ἡ κοινή ζωή εἶναι μιά πραγματική εὐλογία. Μέσα σέ μιά ἀτμόσφαιρα ἀγάπης καί χάριτος, ἡ ζωή κυλάει ὄμορφη καί δημιουργική. Τοῦτο θά μποροῦν νά ἐγγυηθοῦν πλέον οἱ νέες ἐγκαταστάσεις, τελείως ἀνακαινισμένες καί ἐκσυγ-χρονισμένες.
Γιά τό σκοπό αὐτό, γιά τήν προσφορά ὅλων μας στήν νεότητα, ἔχει ἀνοιχθεῖ ἀριθμός λογαριασμοῦ στήν ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 412 / 296303 – 59, στό ὄνομα τῶν Κατασκηνώσεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἔκκληση τοῦ Μητροπολίτου
Ἀγαπητά μου παιδιά, χαίρετε ἐν Κυρίῳ!
Ὁ λόγος πού μέ ἀναγκάζει νά ἐπικοινωνήσω μαζί σας εἶναι ἡ εἰλικρινής ἀγάπη γιά τή νεότητα, τήν ὁποία ὀφείλουμε μέ ἀνύστακτο ἐνδιαφέρον νά δια-κονήσουμε, νά προφυλάξουμε ἀπό πειρασμούς καί κινδύνους, νά ὁδηγήσουμε στήν πρόοδο, στήν ἐπιτυχία καί τόν ἁγιασμό.
Δέν ἀποκρύπτουμε, χάριτι Θεοῦ, ὅτι στή διακονία κυρίως τῆς νεότητος ἀφιερώσαμε τόν περισσότερο χρόνο μας καί ἀνησυχοῦμε πολύ γιά τά νεανικά παραστρατήματα.
Ἡ ἰδιόκτητη κατασκήνωση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας, στή Ρίζα Ἀντιρρίου, φιλοξένησε χιλιάδες νέους καί νέες καί προσέφερε πολλά στήν νεότητα.
Δυστυχῶς ὅμως, μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου οἱ ἐγκαταστάσεις ἀλλοιώθηκαν, ὑπέστησαν φθορές καί σοβαρές βλάβες, ἐπι-κίνδυνες γιά τήν σωματική ἀκεραιότητα τῶν παιδιῶν. Δέν παρέχεται πλέον καμία ἀσφάλεια στά παιδιά μας, οὔτε κάν οἱ στοιχειώδεις συνθῆκες ὑγιεινῆς διαβιώσεως. Οἱ ὑγειονομικές ἀρχές ἔκρουσαν τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου καί ἡ ἄδεια λειτουργίας κατέστη ἀδύνατη.
Ἤλθαμε τώρα, ἐμπρός στό δίλημμα: νά τήν ἐγκαταλείψουμε ἤ νά τήν ἐπαναλειτουργήσουμε μέ σύγχρονες καί ἀσφαλεῖς προδιαγραφές; Ἀπαιτοῦνται ὅμως πολύ μεγάλα ποσά γιά τήν ἀνακαίνισή της. Ζητήσαμε τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί πήραμε τήν ἀπόφασι: Θά ἀνακαινίσουμε τήν κατασκήνωση γιά νά βοηθηθοῦν οἱ νέοι μας καί τά χρήματα θά βρεθοῦν. Θά βρεθοῦν καί οἱ ἀξιόλογοι δωρητές πού ἀγαποῦν τά νειάτα.
Ἐάν ἕνας νέος αὔριο, βοηθούμενος ἀπό τήν κατασκήνωση προφυλαχθεῖ ἀπό τούς συγχρόνους ἐχθρούς τῆς νεότητος καί προοδεύσει, αὐτή τήν βοήθεια θά τήν ἔχετε προσφέρει ἐσεῖς πού βοηθήσατε νά ἀνακαινισθεῖ ἡ κατασκήνωση.
Ἐκ τῶν προτέρων, εὐχαριστῶ ὅλους τούς καλούς δωρητές τῆς κατασκηνώσεώς μας. Θά τούς μνημονεύουμε καί θά τούς εὐγνωμονοῦμε πάντοτε.
Ἡ κατασκήνωσή μας, ἡ κατασκήνωση τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας, θά συνεχίσει τήν ἁγία της ἱστορία καί διακονία καί ὁ Κύριος θά τήν εὐλογήσει.
Μετά πατρικῶν εὐχῶν,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ὁ Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας ΚΟΣΜΑΣ
Κατασκηνώσεις
Η ΠΙΟ ΣΩΣΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ, ΜΙΑ ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
Μέσα σ΄ ἕνα μαγευτικό φυσικό περιβάλλον, μέ πλήρως ἀνακαινισμένες καί ἐκσυγχρονισμένες ἐγκαταστάσεις, οἱ κατασκηνώσεις στή Ρίζα Ἀντιρρίου περιμένουν τούς νέους καί τίς νέες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως γιά μιά κοινή ζωή πού τήν καθοδηγεῖ ὁ Χριστός.
«Ἰδού, δή, τί καλόν ἤ τί τερπνόν, ἀλλ’ ἤ τό κατοικεῖν ἀδελφούς ἐπί τῷ αὐτῷ;» (Ψαλμ. 132, 1). Ἡ διαπίστωση καί δια-κήρυξη αὐτή τοῦ ψαλμωδοῦ γίνεται μιά πραγματικότητα στίς Χριστιανικές Κατασκηνώσεις. Ἡ ἔμπρακτη παρουσία τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως ἀποτελεῖ μιά ξεχωριστή εὐλογία γιά κάθε νέο.
Κοντά στό χωριό Ρίζα Ἀντιρρίου, στή ρίζα ἑνός ἐπιβλητικοῦ βουνοῦ, μέ θέα τή γαλάζια θάλασσα τοῦ Πατραϊκοῦ κόλπου καί τή γέφυρα Ρίου-Ἀντιρρίου, ὁ κατασκηνωτής μπορεῖ νά γνωρίσει: τή συμμετοχή στά μυστήρια καί τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, τό Ὀρθόδοξο Βίωμα, τή σωστή ψυχαγωγία, τό διάλογο καί τήν ἐπικοινωνία σέ σημαντικά θέματα.
Οἱ κατασκηνωτές τῶν προηγουμένων ἐτῶν, πού ἔζησαν τήν ἐμπειρία αὐτή, μαρτυροῦν μέ τόν καλύτερο τρόπο τήν σωστή τους ἐπιλογή:
«Κατασκήνωση Ρίζας! Μιά ἀπ΄τίς καλύτερες ἐμπειρίες τῆς ζωῆς μου. …προτίμησα τήν κατασκήνωση ἀπ’ τό νά πάω διακοπές, γιατί σκέφτηκα ὅτι θά ἦταν προτιμότερο νά ἀκούσω λίγα λόγια Θεοῦ πού στή συνέχεια θά μέ ὠφελοῦσαν γιά τήν μετέπειτα πορεία τῆς ζωῆς μου…» (Γ.Π.- Α΄ ὀμάδα-1994).
«Ἡ κατασκήνωση μέ γέμισε ὄχι μόνο χαρά ἀλλά καί ποικίλα χριστιανικά φρονήματα, πού δέν πίστευα ποτέ ὅτι θά κατακτοῦσα… καί μέσα ἀπό τούς προβληματισμούς πού μᾶς παρέχει, εἴμαστε σέ θέση νά ἀνταποκριθοῦμε στίς ἀπαιτήσεις τῆς σημερινῆς κοινωνίας…» (Χ.Τ.- Β΄ ὀμάδα-1996).
«ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΕΧΟΥΜΕ…»
Ἀποσπάσματα ἀπό τήν ὀμιλία τοῦ Ποιμενάρχου μας κ. Κοσμᾶ, κατά τήν ἔναρξη τῶν ἐργασιῶν ἀνακαινίσεως.
(Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2008)
Α |
ὐτή ἡ στιγμή γιά ὅσους μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ διακονήσαμε σ’ αὐτή τήν κατασκήνωση, εἶναι πολύ μεγάλη, πολύ συγκινητική καί θά λέγαμε εἶναι σταθμός στή ζωή μας.
Ἴσως νά φαίνεται ὅτι ὑπερ-βάλλουμε, ἀλλά ὅταν σκεφθεῖ κανείς ὅτι σέ αὐτόν τό χῶρο τριάντα ὁλόκληρα χρόνια καί πλέον, διακονοῦνται νέοι, οἱ ὁποῖοι ἦρθαν ἐδῶ μικρά παιδάκια τοῦ δημοτικοῦ καί τώρα εἶναι παρόντες οἰκογενειάρχαι καί μάλιστα μέ μεγάλα παιδιά.
Ὅταν σκεφθεῖ κανείς ὅτι τόσα καλοκαίρια περάσαμε στιγμές χαρούμενες ἀλλά καί στιγμές δύσκολες. Γιατί τό ἔργο πού ἔγινε καί γίνεται ἐδῶ εἶναι πάντα πρός δόξαν Θεοῦ.
Σήμερα μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ πήραμε αὐτή τήν ἀπόφαση νά ἀνακαινίσουμε τήν κατασκήνωση. Κάνουμε ἕνα ἐγχείρημα μεγάλο καί πρέπει νά δοξάζουμε τόν Θεό γιατί ἐκεῖνος κάνει θαύματα καί ὄντως πρόκειται περί θαύματος. Πρέπει νά ποῦμε ὅτι ὅλα τά χρόνια πού λειτουργούσαμε πράγματι λειτουργούσαμε μέσα ἀπό θαύματα. [...]
Καί εἶναι ἔτσι γιατί, δέν εἴχαμε τήν δυνατότητα καί ἐρχόμασταν ἐδῶ κάνοντας τό Σταυρό μας καί προσευχόμενοι νά μήν μᾶς συμβεῖ κάποιο κακό. […]
Γι’αυτό πήραμε αὐτή τήν ἀπόφαση. Καί πρέπει νά εὐχαριστήσουμε τόν Θεό μας γι’αὐτό. Νά εὐχαριστήσουμε τούς πατέρες πού ἦρθαν σήμερα κοντά μας καί τούς ὑπευθύνους της Ἐπιτροπῆς Κατασκηνώσεως πού δίνουν τόν ἑαυτό τους γιά νά γίνει πραγματικότητα τό ἔργο.
Νά εὐχαριστήσουμε ὅλους ἐσᾶς πού ᾔρθατε σήμερα ἐδῶ στή Ρίζα, ἀλλά ἰδιαιτέρως νά εὐχαριστήσω τόν κ. Κων/νο Ρόκο καί τήν ἀδερφή τοῦ Κωνσταντίνα οἱ ὁποῖοι «σήκωσαν τό Σταυρό» μαζί μας καί ἀνέλαβαν νά προχωρήσουν. Τούς ἀξίζει ὄχι ἔπαινος ἀλλά πολλά συγχαρητήρια καί εὐγνωμοσύνη, θά πῶ.
Ἄν ὁ κ. Ρόκος δέν ἔκανε αὐτή τή θυσία νά ἀρχίσει αὐτό τό ἔργο, ἐμεῖς δέν θά μπορούσαμε νά προχωρήσουμε.Ὁ θεός τόν ἔφερε καί εὐχόμα-στε νά τοῦ χαρίζει πλούσια τήν εὐλογία του στήν οἰκογένειά του καί πολλή δύναμη.
Ἐμεῖς θά κάνουμε ὅτι μπο-ροῦμε γιά νά ἀνταποκριθοῦμε στή θυσία τοῦ αὐτή. Ἀλλά πρέπει νά τό ὁμολογήσουμε. Δέν ἀναλάμβανε ὅποιος καί ὅποιος αὐτό τό ἔργο. Βλέπετε τί γίνεται. Ἀνακαινίζεται τελείως ἡ Ρίζα καί θά παρουσιαστεῖ μία κατασκήνωση ὄντως σύγχρονη τήν ὁποία θά χαίρεται ὁ κάθε νέος.
Κι ἐμεῖς, ἐφ’ ὅσον μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ μας ἐπιτρέψει ὁ Θεός καί ζοῦμε, θά δώσουμε τόν ἑαυτό μας ὥστε ἐδῶ μέσα νά συνεχιστεῖ ἕνα ἔργο καθαρό. Πέρα γιά πέρα πεντακάθαρο στίς σύγχρονες βρώμικες ἐποχές. Νά ’ρχεται ὁ νέος καί ἡ νέα μέ ἀσφάλεια, μέ τή σεμνότητα, μέ τήν καθαρότητα, μέ τήν εὐπρέπεια, μέ τή διάκριση. Μέ τή θυσία τῶν στελεχῶν, νά γνωρίζει Χριστό καί Ἑλλάδα καί νά φεύγει ἀνακαινισμένος [...].
Αὐτά τά ὄνειρα ἔχουμε. Νά ἁπλώσουμε τό ἔργο τῆς νεότητας. Νά διακονηθεῖ ἡ νεότητα.
Γιά μᾶς εἶναι ὄντως Λαμπρή σήμερα καί ἡ χαρά εἶναι μεγάλη. Νά δοῦμε αὐτή τήν κατασκήνωση ἀνακαινισμένη καί ἀπό τόν Ἰούλιο νά σφύζει ζωή ἐδῶ πέρα καί νά ἀκούγονται τά γέλια, τά τραγούδια καί οἱ φωνές τῶν παιδιῶν μέχρι τό Ρίο.
Εὐχόμαστε, ὁ Θεός νά δώσει ὅλα νά πᾶνε κατ’εὐχήν».
Oἱ κατασκηνώσεις μας
Τόν Δεκέμβριο τοῦ 2007 ξεκίνησε ἡ μεγάλη προσπάθεια νά ἀνακαινισθοῦν καί νά λειτουργήσουν οἱ ἐγκα-ταστάσεις τῶν Κατασκηνώσεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας στή θέση Ρίζα Ἀντιρρίου.
Μέ τόν ἀγώνα καί τήν προσωπική ἐπίβλεψη τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Κοσμᾶ, τό ἔργο εὐλογήθηκε ἀπό τό Θεό καί οἱ Κατασκηνώσεις μας λειτούργησαν τό καλοκαίρι, ἔξι μῆ-νες μετά, φιλοξενώντας συνολικά 320 ἀγόρια καί κορίτσια σέ τρεῖς περιόδους.
Ἡ πρώτη περίοδος γιά τά κορίτσια ἔγινε ἀπό 14 ἔως 24 Ἰουλίου μέ τήν ὀνομασία «Στή σκέπη τῆς Παναγιᾶς» καί ἡ δεύτερη περίοδος ἀπό 25 Ἰουλίου ἔως 4 Αὐγούστου μέ τήν ὀνομασία «Ὀρθοδοξία ἡ ἐλπίς τοῦ κόσμου». Ἡ περίοδος τῶν ἀγοριῶν εἶχε τό ὄνομα «Θεοῦ γεώργιον» καί λειτούργησε ἀπό 9 ἔως 22 Αὐγούστου.
Τό κατασκηνωτικό πρόγραμμα περιελάμβανε συμμετοχή στά μυστήρια καί τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, ὁμιλίες, ὁμαδικά παιχνίδια, σωστή ψυχαγωγία, ἀθλοπαιδίες, κολύμβηση, πρωταθλήματα καί πολλές ἄλλες δραστηριότητες.
Συγκινητική ἦταν ἡ συμμετοχή κληρικῶν, ἐπιστημόνων καί κυρίως νέων, φοιτητῶν καί ἀποφοίτων, οἱ ὁποῖοι στελέχωσαν καί πρόσφεραν τίς ὑπηρεσίες τους χωρίς προσωπικές ἀπολαβές, δαπανώμενοι στήν ἑτοιμασία καί στή λειτουργία τῶν κατασκηνωτικῶν περιόδων.
Ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας ἐπισκέφθηκε ἀρκετές φορές τίς κατασκηνώσεις, ὅπου ἐπικοινώνησε μέ τά παιδιά καί ἀσχολήθηκε προσωπικά μέ ζητήματα λειτουργίας τῶν ἀνακαινισμένων ἐγκαταστάσεων. Μιλώντας στούς κατασκηνωτές, κατά τήν ἐπί-σκεψή του τήν τελευταία ἡμέρα, εἴπε τά ἑξῆς:
«Ἀγαπητά μου παιδιά,
Ἐδῶ στὴν κατασκήνωση πήρατε πολλὰ καλά. Τὰ δεχθήκατε. Παρακαλῶ πολὺ κρατεῖστε τα, γιατί ὅλα αὐτὰ δὲν ἦταν δικά μας. Λόγος Θεοῦ ἦταν. Ρήματα ζωῆς αἰωνίου. Σᾶς κοιτοῦσα τὸ πρωὶ στὴν προσευχὴ καὶ σκεπτόμουν: τὸ σταυρό τους νὰ μάθουν νὰ κάνουν καλὰ, τὰ παιδιὰ πῆραν ἕνα δρόμο πολὺ σωστό, εἶναι ὀρθόδοξοι χριστιανοί. Τὸ ὅτι μάθατε τὸ πρωὶ νὰ λέτε «Πάτερ ἡμῶν» εἶναι μεγάλη εὐλογία […].
»Κρατῆστε λοιπὸν αὐτὸ μέσα σας: ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ Θεός μας καὶ δῶστε τὴν καρδιά σας, ὅπου κι ἂν πᾶτε. Κάντε τὸ σταυρό σας. Ξυπνᾶτε τὸ πρωί, κοιμάστε τὸ βράδυ, μὲ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Τὴν Κυριακὴ μὴν χάνετε τὸν ἐκκλησιασμό σας, σᾶς παρακαλῶ. Νὰ μάθουν οἱ γονεῖς ὅτι ὑπάρχουν λεβέντες ποὺ ξύπνησαν. Δὲν εἶναι κοιμισμένοι. Λένε πολλοὶ κοιμισμένους τοὺς χριστιανούς. Ἄς ἔρθουν νὰ μᾶς τὸ ποῦν καὶ θὰ τοὺς ἀποδείξουμε περίτρανα ὅτι οἱ μόνοι ποὺ εἶναι ξύπνιοι εἶναι οἱ χριστιανοὶ, οἱ ἀγωνιστὲς καὶ οἱ νέοι, οἱ ἔφηβοι.
»…Λοιπόν, σᾶς παρακαλῶ πολὺ, παλέψτε, κρατεῖστε τὸν Χριστὸ στὴν καρδιά σας, ἀγωνισθεῖτε. Καλλιεργεῖστε τὸν ἑαυτό σας. Μελετᾶτε. Τὸν πνευματικὸ μὴν τὸν ἀφήνετε. Τὸ πετραχήλι τοῦ πνευματικοῦ μὴν τὸ ἀφήνετε.
»Κι ἀπὸ κεῖ καὶ πέρα μὴ λησμονεῖτε ὅτι ἡ Ρίζα σᾶς περιμένει. Νὰ δώσει ὁ Θεὸς πάλι τοῦ χρόνου νὰ εἴμαστε ὅλοι ἐδῶ, χαρούμενοι, ἑνωμένοι.
»Σᾶς εὔχομαι δύναμη, πρόοδο καὶ σᾶς λέω νὰ περνᾶτε ὅποτε θέλετε ἀπὸ τὸ γραφεῖο στὸ Μεσολόγγι. Εἶναι πάντα ἀνοιχτὸ τὸ γραφεῖο γιὰ σᾶς. Ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι ὑπηρέτης σας. Τίποτα ἄλλο δὲν εἶναι. Πατέρας σας καὶ ὑπηρέτης σας. Νὰ μαθαίνω τὰ νέα σας, πάντα ἐπιτυχημένα καὶ πάντα καλά».