Π Α Σ Χ Α 2 0 1 8

Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η   Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ

(ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 104)

 Ο ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Κ Ο Σ Μ Α Σ

ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Πρός τόν ἱερόν κλῆρον, τίς μοναστικές ἀδελφότητες

καί τόν εὐσεβῆ λαό τῆς καθ’ ἡμᾶς θεοσώστου Ἱερᾶς Μητροπόλεως

«Σήμερον πᾶσα κτίσις ἀγάλλεται καί χαίρει

ὅτι Χριστός ἀνέστη…» (Ὥδή θ’ Πάσχα)

 Σκιρτάει, ἀγαπητοί πατέρες καί ἀδελφοί, σήμερα, ἡ καρδιά ὅλης τῆς κτίσεως, μέ παλμούς ὑπερκοσμίου χαρᾶς. Μέσα στούς ὁλοφώτεινους, ὀρθοδόξους, Ἱερούς Ναούς «περικυκλοῦντες» τήν Ἁγία Τράπεζα, ζοῦμε σήμερα τήν Ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία. Μέ ἀνέκφραστη χαρά καί εὐγνωμοσύνη ὑμνοῦμε καί δοξάζουμε τόν μεγάλο νικητή καί θριαμβευτή. Ὁ Χριστός δέν εἶναι ἕνας νικητής σάν τούς ἄλλους πού γνώρισε ἡ ἀνθρωπότητα, πρόσκαιρος καί ἐφήμερος. Εἶναι ὁ μοναδικός καί ἀπαράμιλλος, ὁ ἀσύγκριτος καί ὁ αἰώνιος νικητής.

Θεληματικά παρέδωσε τόν ἑαυτό του στόν σταυρικό θάνατο καί τό πανάγιο Σῶμα Του «ἐτέθη εἰς τό καινόν μνημεῖον» τοῦ Ἰωσήφ. Ὅμως, ὄχι μόνο καμία φθορά δέν ὑπέστη ἕνεκα τοῦ θανάτου, ἀλλά μέ τή δύναμι τῆς Θεότητός Του ἐνίκησε τόν θάνατο καί ἀναστήθηκε τριήμερος.

Σήμερα, «χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται τῆς Ἀναστάσεως τήν πεῖραν εἰληφότα», ἀναφωνεῖ ὁ ἱερός ὑμνογράφος.

Ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί ζοῦμε τό Πάσχα μας, τήν «ἑορτή τῶν ἑορτῶν», τήν «πανήγυρι τῶν πανηγύρεων», πεπληρωμένοι ἀπό βαθειά καί ἀνείπωτη ἀγαλλίασι καί ὁμολογοῦμε τήν χαρά μας.

Α) Χαιρόμαστε, γιατί ὁ Χριστός κατετρόπωσε μέ τήν Ἀνάστασί Του τούς δύο φοβερούς καί μανιασμένους ἐχθρούς μας, τήν ἁμαρτία καί τόν θάνατο.

Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος στήν Α’ Καθολική Ἐπιστολή του βεβαιώνει: «Ὁ Χριστός θανατώθηκε σωματικά, μέ τόν θάνατό του ὅμως νίκησε τήν ἁμαρτία» (Α’ Πετρ. γ’, 18). Καί ὁ ἱερός Ὑμνογράφος βάζοντας στό στόμα τοῦ Ἅδου τά πιό κάτω λόγια ἀναφωνεῖ: «Ὁ ποιμήν σταυρώθηκε καί τόν Ἀδάμ ἀνέστησε … ὁ Σταυρωθείς ἐξεκένωσε τούς τάφους δέν ἔχει πλέον δύναμι ἡ ἐξουσία τοῦ θανάτου» (Ἑσπερινός Πάσχα).

Αὐτός πού κατετέθη ὡς νεκρός στό μνῆμα τοῦ Ἰωσήφ, δέν εἶναι ἕνας ἀπό τούς πολλούς θνητούς. Εἶναι ὁ Ἀθάνατος Λόγος, ὁ Ἀρχηγός τῆς ζωῆς. «Ἐν Αὐτῷ ζωή ἦν» θεολογεῖ ὁ μαθητής τῆς ἀγάπης Εὐαγγελιστής Ἰωάννης (Ἰωάνν. α’, 4). Εἶναι ἡ πηγή τῆς ζωῆς. Δέν ἄρχισε νά ζῇ σέ ὠρισμένο χρόνο, ἀλλά ὑπάρχει πρό πάντων τῶν αἰώνων, συνάναρχος μέ τόν Ἄναρχο Πατέρα καί τό συνάναρχο Πανάγιο Πνεῦμα.

Ἔτσι ἀκριβῶς ἡ ψυχή τοῦ Χριστοῦ, ἑνωμένη μέ τή θεότητα, κατῆλθε στόν Ἅδη συνέτριψε τό κράτος τοῦ θανάτου καί τοῦ διαβόλου, ἀφοῦ μέ τόν δικό Του θάνατο νίκησε τόν θάνατο. Ἀφάνισε τήν δύναμι τοῦ Ἅδου καί μέ τήν Ἀνάσταση δόξασε τό Πανάγιο Σῶμα Του, ἀφοῦ τό ἀνέστησε ἐκ νεκρῶν.

Ἑορτάζοντες ἐμεῖς σήμερα τά ἐλευθέρια ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου, ἔχουμε «χαράν μεγάλην» καί δοξάζουμε τόν ἐλευθερωτή μας, τόν Ἀναστάντα Κύριο.

Β) Χαίρουμε σήμερα, διότι ὁ Ἀναστάς Χριστός μετά τήν Ἀνάστασί του, μᾶς ὑποσχέθηκε ὅτι θά εἶναι μαζί μας μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων.

Μετά τήν Ἀνάστασί Του καί πρό τῆς Ἀναλήψεώς Του, διά τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, εἶπε σέ ὅλους μας: «ἐγώ θά εἶμαι πάντα μαζί σας βοηθός καί συμπαραστάτης σας, μέχρι τῆς συντελείας τοῦ κόσμου» (Ματθ. κη’, 20). Νά δεχθοῦμε καί νά στερεώσουμε μέσα μας τά λόγια αὐτά τοῦ Κυρίου.

Μήν ὀλιγοπιστοῦμε ἀγαπητοί. Ὁ Ἀναστάς Κύριος μᾶς ἀγαπᾷ καί εἶναι μαζί μας. Ἀντιμετωπίζουμε πειρασμούς, θλίψεις, δοκιμασίες, ἀσθένειες, συκοφαντίες, ψεύδη, διωγμούς, ἀποτυχίες, προσωπικά ἤ οἰκογενειακά προβλήματα; Μήν πτοούμαστε. Μήν ἀποθαρρυνόμαστε. Ἔχουμε δυσκολίες καί πόλεμο ἐχθρῶν στόν πνευματικό μας ἀγῶνα; Μήν λυγίζουμε. Ὁ Κύριος μᾶς φωνάζει: «Ἐγώ εἰμί ὁ πρῶτος καί ὁ ἔσχατος καί ὁ ζῶν καί ἐγενόμην νεκρός καί ἰδού ζῶν εἰμί εἰς τούς αἰῶνας» (Ἀποκ. α’, 18).

Μέ αὐτή τήν πίστι στήν παρουσία καί τήν παντοδυναμία τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ, ἀλλά καί τήν ὁμολογία τῆς Ἀναστάσεώς Του ἔζησαν καί ἀγωνίσθηκαν ἀπόστολοι, πατέρες, ὅσιοι, μάρτυρες, ὁμολογηταί, νεομάρτυρες, ἱεραπόστολοι. Ὅλοι ζοῦσαν ἀληθινά τή χαρά τοῦ Ἀναστάντος. Ἐνώπιον τῶν τυράννων, τῶν ἰσχυρών, τῶν ὀργάνων τοῦ ἀνθρωποκτόνου, ἀνίσχυροι φαινομενικά, κατίσχυναν τούς διώκτας τοῦ Ἀναστάντος καί ἐνώπιον τοῦ θανάτου ἦσαν εἰρηνικοί καί χαρούμενοι. Καί μεῖς μή κλονιζόμαστε. «Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός».

Γ) Χαίρουμε ἀκόμη, διότι ὁ Κύριος μέ τήν Ἀνάστασί Του μᾶς χάρισε ἄλλη βιοτή ἁγιασμένη ἐδῶ στή γῆ, ἀλλά καί δοξασμένη καί αἰώνια στήν οὐράνια βασιλεία Του.

Ὁ Ἀναστάς Κύριος μᾶς χάρισε καί μᾶς χαρίζει τήν ἁγία Του Ἐκκλησία, τά χαριτόβρυτα ἅγια Μυστήριά Του. Μέσα στή συνειδητή ἐκκλησιαστική καί μυστηριακή ζωή μποροῦμε νά γίνουμε ἀληθινοί ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, ἄνθρωποι ἀρετῶν, χριστιανοί ἁγιότητος. Ἀρκεῖ ἐμεῖς νά ζοῦμε τήν ἀναστάσιμη ζωή πού μᾶς χάρισε ὁ ἐκ νεκρῶν Ἀναστάς Χριστός, νά ζοῦμε τά ἅγια μυστήρια, τή συνέχεια τῆς Ἀναστάσεως, τή Θεία Λειτουργία.

Ὀφείλουμε νά ὁμολογήσουμε, ὅτι ἡ χαρά μας αὐξάνει ἀκόμη περισσότερο, ὅταν στερεώσουμε μέσα μας τήν πίστι ὅτι ἡ Ἀνάστασις τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀπαρχή μιᾶς νέας καί αἰωνίου βιοτῆς.

«Τό ὅτι μᾶς χαρίζει ὁ Ἀναστάς Κύριος μέ τήν Ἀνάστασί Του τέτοια μακαρία καί γεμάτη πνευματικῶν ἀγαθῶν ζωή καί μάλιστα αἰωνία καί ἀτελεύτητο, αὐτό εἶναι χάρισμα χαρισμάτων, ἀγαθό ἀγαθῶν, εὐεργεσία εὐεργεσιῶν» λέει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης (Ἑορτοδρόμιον).

Καί ὁ ἱερός Δαμασκηνός διασαλπίζει: «Θανάτου ἐορτάζομεν νέκρωσιν, ᾅδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν καί σκιρτῶντες ὑμνοῦμεν τόν αἴτιον». (Ἀναστάσιμος Κανών, Ὤδη ζ’).

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος προσθέτει γράφοντας πρός τούς Ἐφεσίους: «Ὁ Θεός πού εἶναι πλούσιος σέ ἔλεος, ἕνεκα τῆς πολλῆς ἀγάπης του, μέ τήν ὁποία μᾶς ἀγάπησε καί ὅταν ἀκόμη εἴμαστε νεκροί ἕνεκα τῶν παραβάσεων, μᾶς ἐζωντάνεψε πνευματικά, μέ τήν Ἀναστάσι τοῦ Χριστοῦ ἀνέστησε καί μᾶς καί μᾶς ἔβαλε νά καθίσουμε μαζί του στά ἐπουράνια» (Ἐφεσ. β’, 4-6).

Εὐλογημένος καί τρισευλογημένος ὁ τάφος ἀπ’ ὅπου ξεπήδησε ὁ ποταμός τῆς ἀθανασίας γιά ὅλους μας. Μεγάλη, μοναδική ἡ χαρά μας. Ὁ σωματικός θάνατος δέν εἶναι πλέον θάνατος. Εἶναι κοίμησις. Ὁ τάφος δέν εἶναι σκοτάδι αἰώνιο, ἀλλά πύλη πού ὁδηγεῖ στήν αἰωνιότητα. Γιά ὅλους ἐκείνους πού πιστεύουν, πού ἀγαποῦν, πού ζοῦν τόν Ἀναστάντα, ὁ τάφος εἶναι τό τελευταῖο, ἀνίσχυρο ἐμπόδιο γιά νά ἀντικρύσουμε τούς ἁγίους Ἀγγέλους, τήν Παναγία μας, τούς Ἁγίους καί νά εἰσέλθουμε στήν αἰώνια «ἄλλη βιοτή».

«Χριστός ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχή τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο» (Α’ Κορ. ιε’, 20). «Σαλπίσει γάρ καί οἱ νεκροί ἐγερθήσονται ἄφθαρτοι» (Α’ Κορ. ιε’, 52) διακηρύσσει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.

Ἀγαπητοί πατέρες καί ἀδελφοί, σήμερα Πάσχα, ἄς θελήσουμε νά ἀπομακρύνουμε τήν ὀλιγοπιστία, τήν ἀμφιβολία, τούς φόβους, τήν ταραχή, τό ἄγχος, τήν θλῖψι, τήν ἀποθάρρυνσι. Μήν ἀφήσουμε τόν ἐαυτό μας νά ἀγαπήσῃ τόν κόσμο καί νά συσχηματισθῆ μαζί του. Ὁ κόσμος τῆς ἀποστασίας μᾶς προσφέρει ἄγχος, ἀβεβαιότητα, ἀγωνία, πικρία καί θλίψι, ὄχι χαρά, ἀφοῦ ἡ ἁμαρτία του εἶναι «ρίζα πικρίας». Μόνον ὁ Χριστός προσφέρει ἀληθινή χαρά. «Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε» εἶναι τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μας.

Χαίροντες, ἀγαλλόμενοι, ἄς ὁμολογοῦμε ὁλόψυχα σέ πιστούς καί ἀπίστους, σέ χριστιανούς καί εἰδωλολάτρες, σέ διώκοντες καί διωκομένους, σέ φίλους καί ἐχθρούς τοῦ Ἀναστάντος, ὅτι ὁ «Χριστός Ἀνέστη». Ὁ Χριστός ἐνίκησε τήν ἁμαρτία καί τόν διάβολο. Εἶναι πάντοτε μαζί μας, Θεός ἰσχυρός, Θεός τῶν δυνάμεων. Μᾶς χαρίζει τήν αἰώνια ζωή, τήν αἰώνια πατρίδα. Μᾶς χαρίζει τήν ποθητή καί παντοτεινή χαρά.

Νά εὐχηθοῦμε, ὅπως μᾶς ἀγάπησε ὁ Ἀναστάς Κύριος νά Τόν ἀγαπήσουμε καί μεῖς. Νά Τόν ἐνθρονίσουμε στήν καρδιά μας καί μαζί Του, νά ἀξιωθοῦμε νά ζοῦμε τήν αἰωνία Ἀνάστασι καί χαρά.

Καλή, Ἁγία Ἀνάστασι!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ