«...καί ἐπί γῆς εἰρήνη...»*

τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶ

«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία…» (Λουκ. β΄, 14).

Ἑορτάζουμε τά Χριστούγεννα, σέ μιά ταραγμένη ἐποχή. Ταραγμένος ὁ κόσμος μας ἀναζητᾶ τήν εἰρήνη καί τή γαλήνη. Τά Χριστούγεννα προσφέρουν αὐτό τό θεῖο δῶρο.

Μελετοῦμε τό μυστήριο τῆς κατά σάρκα γεννήσεως καί τίς σκηνές τοῦ  θείου μυστηρίου καί ἀκοῦμε τίς ἀγγελικές φωνές νά μεταφέρουν τό ἐλπιδοφόρο καί σωτήριο μήνυμα.

«…ἐπί  γῆς  εἰρήνη…»

Εἶναι γεγονός, διαλαλοῦν οἱ ἄγγελοι. Ὁ γεννηθείς Χριστός ἔφερε τήν εἰρήνη, τήν ἀληθινή εἰρήνη στή γῆ. Αὐτή ἡ εἰρήνη ὑπάρχει ἀπό τῆς σαρκώσεως τοῦ Κυρίου, προσφέρεται καί ἐπικρατεῖ στόν κόσμο μας.

Δέν ἐννοοῦν οἱ ἄγγελοι τήν ἐξωτερική εἰρήνη, τήν μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί τῶν λαῶν. Ἀναφέρονται στήν ἐσωτερική εἰρήνη, τήν εἰρήνη ἡ ὁποία πληρώνει, γεμίζει τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν αὐτός ἔχει ἀγάπη καί ἀληθινά συνειδητή κοινωνία μέ τόν Τριαδικό Θεό μας.

Μιλᾶνε οἱ ἄγγελοι γιά τήν εἰρήνη μεταξύ τῶν ἀνθρώπων καί τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία φέρει καί τήν μεταξύ τῶν ἀνθρώπων εἰρήνη.

Ἡ ἀποστασία, ἡ παρακοή τῶν πρωτοπλάστων, ἡ ἀνταρσία τοῦ ἀνθρώπου στόν κῆπο τῆς Ἐδέμ ἔκανε τόν ἄνθρωπο ἐπαναστάτη, ἐχθρό τοῦ Θεοῦ, ἀνήγειρε «τό μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ». Ἐχώρισε τόν οὐρανό καί τή γῆ καί ἔφερε τόν ἄνθρωπο στήν ταραχή καί τήν κατάρα.

Ὁ σαρκωθείς Θεός μέ τή γέννησί του ὡς ἀνθρώπου, κατέλυσε τό «μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ», ἕνωσε «τά τό πρίν διεστῶτα», ἔκανε τόν ἄνθρωπο φίλο καί υἱό ἀγαπητό τοῦ Θεοῦ.

Μέ τή Σάρκωσι καί τή Σταυρική Θυσία τοῦ Χριστοῦ μας, ὁ ἄνθρωπος εἰσῆλθε σέ νέα κατάστασι χάριτος καί υἱοθεσίας.

«Ἐχθροί ὄντες κατηλλάγημεν τῷ Θεῷ», δηλαδή συμφιλιωθήκαμε μαζί του (Ρωμ. ε΄, 10), μέ τή Σάρκωσί Του καί τό Σταυρικό Του θάνατο. Ἡ συμφιλίωσι, ἡ χάρι, ἡ υἱοθεσία, ἔφεραν τήν ἐσωτερική εἰρήνη στόν ἄνθρωπο, τή γαλήνη. Αὐτή τήν ἐσωτερική εἰρήνη ἐννοεῖ ὁ Κύριος ὅταν μιλάει στούς μαθητές του: «εἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν οὐ καθώς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγώ δίδωμι ὑμῖν» (Ἰωάν. ιδ΄, 27).

Στήν ἐσωτερική εἰρήνη τῶν μαθητῶν ἀναφέρεται πάλι ὁ Κύριος, ὅταν, ἐνῶ τούς προλέγει ὅτι θά ἀντιμετωπίσουν διωγμούς, μαρτύρια καί θάνατο, τούς καλεῖ νά ἔχουν εἰρήνη. «Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἐν ἐμοί εἰρήνην ἔχητε. Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε, ἀλλά θαρσεῖτε, ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον…» (Ἰωάν. ιστ΄, 33).

Ἡ εἰρήνη, λοιπόν, τοῦ ἀγγελικοῦ ὕμνου εἶναι ἡ εἰρήνη τοῦ ἀνθρώπου πρός τό Θεό καί ὄχι ἡ ἐξωτερική εἰρήνη.

Αὐτή ἡ ποθητή εἰρήνη ἀποκτᾶται καί διατηρεῖ-ται, ὅταν ὁ γεννηθείς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ἔρχεται καί μένει πάντοτε στήν ψυχή μας.

Ἄν ἡ ἁμαρτία μᾶς κάνει ἐχθρούς πρός τό Θεό καί μᾶς φέρει τήν ταραχή, τό ἀνικανοποίητο, τήν ἀπελπισία, ἡ ἀληθινή κοινωνία μαζί Του μᾶς φέρει εἰρήνη καί γαλήνη, αἰσιοδοξία καί ἀληθινή εὐτυχία. Καί ἄν ὑπάρχη ἡ ἐσωτερι-κή εἰρήνη μέσα μας, θά ὑπάρχη καί ἡ ἐξωτερική εἰρήνη μέ τούς ἀδελφούς μας.

Ἄν οἱ σχέσεις μας μέ τό Χριστό μας εἶναι ἀληθινές, γνήσιες, συνειδητές, ἄν ζοῦμε τή ζωή τοῦ Χριστοῦ μέ συνέπεια, τότε θά μποροῦμε νά ἀγαποῦμε ὅλους τούς συνανθρώπους μας, φίλους καί ἐχθρούς, θά ἁπλώνουμε τήν εἰρήνη σέ ὅλο τόν κόσμο.

Ἄν ἡ ἐσωτερική εἰρήνη εἶναι ξένη ἀπό τή ζωή μας, γιατί ἀρνηθήκαμε τό Χριστό, τότε καί ἡ εἰρήνη μέ τούς συνανθρώπους μας, ἡ εἰρήνη τῶν λαῶν θά εἶναι ξένη, ἀδιανόητη, ἀπραγμα-τοποίητη.

Δυστυχῶς, ἡ ἐποχή μας ἀπομακρύνει τό Θεό ἀπό τή ζωή καί τίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων, κηρύσσοντας τόν πόλεμο κατά τοῦ Θεοῦ, μέ ἀποτέλεσμα νά ζῆ τήν ταραχή καί τό φόβο. Μάταια ἀναζητᾶ γαλήνη καί ἡρεμία ἤ τήν ψάχνει σέ ἐπικίνδυνα ὑποκατάστατα.

Σήμερα Χριστούγεννα!  Ὅσοι ἀγαποῦμε τό Σαρκωθέντα Θεό μας, ἄς προβληματισθοῦμε. Ἄς συνέλθουμε, ἄς μετανοήσουμε. Ἄς ἀνοίξουμε διάπλατα τήν καρδιά μας γιά νά ἔλθη ὁ εἰρηνοποιός Χριστό μας, νά μᾶς χαρίση ἐσωτερική εἰρήνη καί εὐτυχία.

Ἄς ἀπομακρύνουμε ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι θέλουν νά μᾶς κάνουν ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ μας καί νά μᾶς διώξουν τήν εἰρήνη, εἴτε εἶναι ὄργανα σκοτεινῶν δυνάμεων, εἴτε εἶναι αἱρε-τικοί, παπικοί, προτεστάντες, οἰκουμενιστές, μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ, ὀπαδοί παραθρησκευτικῶν ὁμά-δων, εἴτε εἶναι ἄνθρωποι καί ὄργανα τοῦ χωρίς Θεό κόσμου. Ὅποιοι καί ἄν εἶναι, ἐφ’ ὅσον δέν πιστεύουν καί δέν ὁμολογοῦν ὀρθοδόξως «Ἰησοῦν Χριστόν ἐν σαρκί ἐληλυθότα» (Α΄ Ἰωάν. δ΄, 3), μή τούς δεχώμαστε στή ζωή μας, μή τούς ἀκοῦμε γιά νά μή μᾶς χωρίσουν ἀπό τό Χριστό μας.

Ἄς ἐργασθοῦμε μέ φιλότιμο καί ἀνύστακτο ἀγῶνα μέσα στήν ὀρθόδοξο Ἐκκλησία μας, τή μόνη Ἐκκλησία στόν κόσμο, μέ ἄσκησι, μέ μετάνοια, μέ συνειδητή λατρευτική μυστηριακή ζωή γιά νά κατορθώσουμε τήν ἕνωσί μας μέ τό Χριστό μας, νά διατηροῦμε τήν ἐσωτερική μας εἰρήνη καί τήν εἰρήνη μέ ὅλους τούς συνανθρώπους μας.

Τό εὔχομαι μέ ὅλη τήν πατρική μου καρδιά.

* Ποιμαντορική  Ἐγκύκλιος  τοῦ  Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου – Χριστούγεννα  2008

O MHΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΓΙΑ ΤΟ «ΣΥΜΦΩΝΟ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ »

Ἀξιότιμε κ. Ὑπουργέ,

Στήν Μηνιαία Ἱερατική Σύναξη ὑπό τήν προεδρεία τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶ, μετά ἀπό εἰσήγηση συναδέλφου κληρικοῦ, καί μετά ἀπό τό ἀνακοινωθέν τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πληροφορηθήκαμε μέ ὀδύνη καί προβληματισμό τήν προώθηση Νομοσχεδίου ἀπό τό Ὑπουργεῖο Δικαιοσύνης περί  «Συμφώνου ἐλεύθερης συμβίωσης» γιά τά ἀνύπαντρα ζευγάρια, τά ὁποῖα μέ ἕνα συμβολαιογραφικό ἔγγραφο, τό ὁποῖο θά κατατίθεται στό Ληξιαρχεῖο, θά μποροῦν νά ἐπισημοποιοῦν τή σχέση τους. Τό νομοσχέδιο αὐτό -σύμφωνα πάλι μέ τό ἀνακοινωθέν τῆς Συνόδου- θά ἀποτελέσει «καταστροφική βόμβα στά θεμέλια τῆς χριστιανικῆς οἰκογενείας καί ὅλης τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας».

 Τό ζευγάρι πού δέν ἐπιθυμεῖ νά ἑνωθεῖ μέ τά δεσμά τοῦ γάμου, θά ἀποκτᾶ δικαιώματα (ἀσφαλιστικά, περιουσιακά, φροντίδας τῶν παιδιῶν, συνταξιοδοτικά), πού ἔχουν οἱ παντρεμένοι, καί θά μπορεῖ νά χωρίσει χωρίς τή διαδικασία τοῦ διαζυγίου, ἀλλά μέ μιά ἁπλή συμβολαιογραφική πράξη.

   Ἡ  νέα αὐτή νομοθετική ρύθμιση στηρίζεται στό ἄρθρο 8 τῆς Εὐρωπαϊκῆς Σύμβασης γιά τά Δικαιώματα τοῦ Ἀνθρώπου, βάσει τοῦ ὁποίου τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων μέ ἀπόφασή του ἔχει κρίνει ὅτι ἡ ἐξώγαμη συμβίωση ὑπάγεται στό πεδίο τῆς διάταξης πού προστατεύει τήν ἰδιωτική καί οἰκογενειακή ζωή. Ἀκόμα ἀναφέρεται χαρακτηριστικά στήν αἰτιολογική ἔκθεση τοῦ νομοσχεδίου ὅτι « ἡ ἐξώγαμη συμβίωση ἀναγνωρίζεται ὡς πιό χαλαρή μορφή οἰκογενειακῆς ζωῆς».

Εἶναι  δέ γνωστό ὅτι τό  2005 παρόμοια πρωτοβουλία πού εἶχε τό κόμμα τῆς Ἀξιωματικῆς Ἀντιπολίτευσης, τό ΠΑΣΟΚ, δέν τόλμησε νά τό φέρει στή Βουλή τῶν Ἑλλήνων.

Αὐτή λοιπόν ἡ ἐνέργεια, ἡ ὀποία προωθεῖται ἐκ μέρους τοῦ Ὑπουργείου Δικαιοσύνης,  μᾶς θλίβει βαθύτατα γιά τούς παρακάτω λόγους:

1. Μέ πόνο ψυχῆς βλέπουμε σταδιακά καί συστηματικά τίς τελευταῖες δεκαετίες τήν ἐκθεμελίωση καί κατεδάφιση τῆς ὀρθόδοξης ἑλληνικῆς οἰκογένειας! Ἀπό τή μία ἀκοῦμε τίς βαρύγδουπες προτάσεις πολιτικῶν καί πολιτειακῶν παραγόντων γιά τήν  διαφύλαξη τῆς οἰκογενείας  καί τήν ἀνάγκη νά στερεωθεῖ. Γίνονται ἔρευνες  καί μελέτες γιά τό ὀξύτατο δημογραφικό πρόβλημα τῆς πατρίδας μας. Μιλοῦμε γιά τόν ἑλληνισμό τῆς Θράκης καί γιά τή στήριξη τοῦ 3^ου παιδιοῦ. Ψυχολόγοι καί εἰδικοί μιλοῦν καί κρούουν τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου γιά τήν κακή ψυχολογική κατάσταση τῶν παιδιῶν πού εἴτε οἱ γονεῖς τους εἶναι διεζευγμένοι, εἴτε μεγαλώνουν χωρίς πατέρα ἤ μητέρα εἴτε μέ τήν παρουσία συντρόφων.

Αὐτά τά παιδιά δέν τά σκέπτεσθε κ. Ὑπουργέ; Πῶς θά ἐπιβιώσουν ὅταν θά καταλάβουν ὅτι οἱ γονεῖς τους ζοῦν μέ ἕνα «Σύμφωνο Συμβίωσης» ἤ ἔχουν κάνει πολλά «σύμφωνα» ἀσύμφωνα;  Ἀντί ὅλοι νά συστρατευτοῦμε και νά ἐνισχύσουμε τό θεσμό τῆς οἰκογένειας βρίσκουν κάποιοι «προοδευτικοί» νομικές καλύψεις ἐν ὀνόματι τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης νά κατεδαφίσουν αἰωνόβιους θεσμούς!!

2. Διαβάσαμε  ὅτι «τό “Σύμφωνο Συμβίωσης” θά καθιστᾶ δύο ἀνθρώπους συζύγους, μέ ὅλα σχεδόν τά δικαιώματα καί τίς υποχρεώσεις, ἀλλά καί μέ μιά σημαντική διαφορά ὅτι θά έχουν τή δυνατότητα νά χωρίσουν ἀμέσως, ἀποφεύγοντας τή διαδικασία τοῦ διαζυγίου, μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται». Ἡ Ἐκκλησία, κ. Ὑπουργέ,  ὡς φιλόστοργη μητέρα ἑνώνει τούς νέους μέ τά δεσμά τοῦ γάμου καί περνᾶ τά δαχτυλίδια στά χέρια τους ὡς σύμβολο τῆς ἀδιάρρηκτης ἕνωσης τοῦ ζευγαριοῦ γι’ αὐτό, ὅταν ἀνακλύπτει ὅτι τά παιδιά της ὁδηγοῦνται στό διαζύγιο, τρέχει καί κάνει τά ἀδύνατα δυνατά προκειμένου αὐτή ἡ οἰκογένεια νά μή διαλυθεῖ.  Σκεφθεῖτε λοιπόν πόσο θά αὐξηθοῦν τά διαζύγια ἀφοῦ θά μποροῦν κάθε ὥρα καί στιγμή νά χωρίζουν χωρίς καλά καλά νά σκεφθοῦν ἤ νά συμβουλευθοῦν ἔστω καί τούς οἰκείους τους τί κάνουν πάνω στό θυμό καί στήν ὀργή τους. Νομίζετε ὅτι θά συνδέονται καί θά ἀποσυνδέονται τά ζευγάρια χωρίς κόστος;  Ἀσφαλῶς γνωρίζετε ὅτι κάθε σχέση πού διαλύεται δημιουργεῖ τραυματικές ἐμπειρίες στό ζευγάρι καί στά παιδιά. Μέ τό νομοσχέδιο αὐτό ἀντί νά λυθοῦν τά προβλήματα, ἡ Πολιτεία ἐνθαρρύνει μέ τίς ἐπιπόλαιες αὐτές προσωρινές σχέσεις νά δημιουργηθοῦν ἀναρίθμητα κακά.

Μέ τήν ἐνέργεια αὐτή τοῦ Ὑπουργείου  ὁδηγεῖτε τή χώρα  νά μεταβληθεῖ σ΄ἕνα ἀπέ-ραντο φρενοκομεῖο. Ρωτῆστε Ἐξομολόγους καί Ψυχολόγους νά σᾶς ποῦν γιά τά ψυχικά ἀδιέξοδα  πού φθάνουν οἱ ἄνθρωποι αὐτοί.

3. Τό Νομοσχέδιο αὐτό ἐνθαρρύνει τούς ἀνθρώπους νά  δημιουργοῦν πολλές σχέσεις στή ζωή τους χωρίς τό κόστος τοῦ διαζυγίου. Ἔτσι ὅμως εὐτελίζεται ἡ ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια  καί ἀποϊεροποιοῦνται θεσμοί πού τόσο ἔντονα ἔχουν μπεῖ στό D.N.A. τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ.  Βεβαίως τό Νομοσχέδιο τοῦ Συμβολαίου αὐτοῦ περιορίζει τήν ἐξώγαμη συμβίωση μόνο στούς ἑτεροφύλους. Ποιός μᾶς διαβεβαιώνει κ. Ὑπουργέ, ὅτι  τό σημερινό βῆμα δέν θά ἀποτελέσει ἀφορμή γιά περισσότερα βήματα φτάνοντας ἡ ἴδια ἡ Πολιτεία νά «εὐλογεῖ» τά ἄτομα τοῦ ἰδίου φύλου νά συμβιώνουν μέ τό Συμβόλαιο; Τότε τί θά ποῦμε; Φτάσαμε στά ἔσχατα τῆς κολάσεως!! Τό Ὀρθόδοξο, τό ἑλληνικό, τό πλημμυρισμένο ἀπό αἵματα Μαρτύρων τῆς Πίστεως καί Ἡρώων Κράτος, κατήντησε ἄοσμο, ἄχρωμο, χωρίς ταυτότητα, καθαρά ἀθεϊστικό καί λαϊκό.

4.  Δηλώνετε ὅτι εἶστε Χριστιανός Ὀρθόδοξος ὅμως νομοθετεῖται ἀντίθετα ἀπό τό Νόμο τοῦ Θεοῦ. Γιατί τόν Γάμο ὁ ἴδιος ὁ Θεός τόν θεσμοθέτησε, γι΄αὐτό  καί εἶναι αἰώνιος  θεσμός καί θεοΐδρυτος. Ὁ Ἐνανθρωπήσας Θεός τόν εὐλόγησε μέ τήν παρουσία Του στό Γάμο τῆς Κανᾶ (Ἰωάννου β΄1-11). Ἐπιπλέον τό ἄρθρο 21,1 τοῦ Συντάγματος διακηρύττει ὅτι ἡ οἰκογένεια εἶναι «τό θεμέλιον τῆς συντηρήσεως καί προαγωγῆς τοῦ Ἔθνους». Πῶς θά συντηρηθεῖ καί θά προαχθεῖ αὐτό τό Ἔθνος, κ. Ὑπουργέ, ὅταν ἡ οἰκογένεια- θεσμός ἀπαρασάλευτος- τίθεται στό περιθώριο;

5. Τέλος, ζητοῦμε ἀπό τούς Βουλευτές καί πολιτικούς παράγοντες τοῦ Νομοῦ μας νά πάρουν θέση στό θέμα αὐτό  γιά νά γνωρίζουμε ἐπιτέλους καί ἐμεῖς ποιούς πρέπει νά ἐμπιστευόμαστε καί ποιούς ὄχι.