Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ

( ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 71 )

Ο ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Κ Ο Σ Μ Α Σ

Πρός τούς Παν/τους Ἱεροκήρυκας, Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς,

Ὁσιωτάτους Μοναχούς καί Μοναχάς

καί τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

            Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.

Ἕνα νέο ἔτος μᾶς χαρίζει ἡ ἀγάπη τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ μας. Ἕνα νέο ἔτος τό ὁποῖο γίνεται σταθμός στήν ἐπίγεια ζωή μας. Ὅλοι μας ὑποδεχθήκαμε τό ἔτος 2015 μέ χαρά, προσδοκίες καί ἐλπίδες. Λάμπουν τά πρόσωπα ἀπό χαρά, οἱ ὄψεις φαιδρύνονται, οἱ καρδιές σκιρτοῦν.

Καί ἡ χαρά μας, οἱ πόθοι μας, οἱ ἐλπίδες μας γίνονται εὐχή, ἡ ὁποία ἐκφράζεται καί γεμίζει ὅλους τούς τόπους: «Αἴσιο καί εὐτυχές τό νέο ἔτος! Εὐτυχισμένος ὁ καινούργιος χρόνος» λέμε.

Θέλουμε τήν ἀληθινή εὐτυχία. Πῶς ὅμως θά ἔλθη καί θά στερεωθῆ στή ζωή μας; Πῶς καί αὐτός ὁ νέος χρόνος θά γίνη εὐτυχισμένος;

Ἡ μητέρα μας Ἐκκλησία, ἡ ὁποία γνωρίζει τήν ἀνθρώπινη ψυχή μέ ἀκρίβεια καί κατέχει τήν πλήρη ἀλήθεια, μᾶς δίνει τήν ἀπάντησι: «Θέλετε» μᾶς λέει ἡ Ἐκκλησία «τήν ἀληθινή εὐτυχία; Θέλετε τόν χορτασμό τῆς ψυχῆς σας μέ τήν ὁλοκληρωμένη χαρά τῆς εὐτυχισμένης ζωῆς; Θεμελιῶστε, κτίστε τή ζωή σας, στηρίξτε τήν ἐπάνω στόν ἀμετακίνητο βράχο… “Θεμέλιον ἄλλον οὐδείς δύναται θεῖναι παρά τόν κείμενον, ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός” (Α’ Κορ. γ’, 11). Ὁ Κύριος καί Θεός μας Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ ἀμετακίνητος βράχος».

Ὅσο κι ἄν ἡ σύγχυσι, ἡ ἀποστασία, ἡ θόλωσι, ἡ ἐγωιστική ἀναισθησία τοῦ κόσμου ἀρνεῖται τήν ἀλήθεια αὐτή, ἐμεῖς ὀφείλουμε νά τήν ἀκούσουμε, νά τήν δεχθοῦμε, νά τήν κάνουμε βίωμά μας, ἄν θέλουμε νά φέρουμε στή ζωή μας τήν ἀληθινή, τήν ἀναφαίρετη εὐτυχία.

Ἐάν στή ζωή μας δέν ἔλθη τό φῶς τοῦ Χριστοῦ, ἐάν δέν ἔλθη ἡ εὐλογία τοῦ Χριστοῦ, ἐάν στήν ψυχή μας δέν ἐπισκηνώση τό Πανάγιον Πνεῦμα, ἐάν στήν καρδιά μας δέν ἐπιδράση ἡ ἀναπλαστική δύναμι τοῦ Εὐαγγελίου, ἑκατομμύρια εὐχῶν νά δεχθοῦμε ἀπό τόν κόσμο, δέν θά μᾶς ὠφελήσουν.

Ὁ Σαρκωθείς Θεός, ὁ Χριστός μας, εἶναι ἡ ἀστείρευτη τῆς εὐλογίας πηγή, ὁ ἀκένωτος τῆς χάριτος θησαυρός, ὁ πλούσιος τῶν ἀγαθῶν χορηγός. Μόνον Αὐτός μπορεῖ νά φέρει τήν εἰρήνη στίς ψυχές μας, νά δώσει τήν εὐφροσύνη στά πνεύματά μας. Μόνον ὁ Χριστός μπορεῖ νά σκουπίση τά δάκρυά μας, νά καταπαύση τούς στεναγμούς μας, νά γλυκάνη τούς πόνους μας, νά μᾶς ὁδηγήση μέ βεβαιότητα στήν αἰώνια καί μακαρία ζωή.

Ἀγαπητοί,

Μήν ἐθελοτυφλοῦμε. Καθημερινῶς διαπιστώνουμε τήν ἀλήθεια.

Ἡ εὐτυχία δέν ὑπάρχει στήν ἐπίγεια καί πρόσκαιρη εὐχαρίστησι. Δέν ὑπάρχει στήν ἀπόλαυσι τῆς ὕλης, στήν ἀναζήτησι τῆς ἡδονῆς. Κάθε μέρα τό ἀκοῦμε.

Ὅσοι δέν ἔχουν Χριστό στήν καρδιά τους, δέν χαίρονται ἀληθινά, ὅσο κι ἄν μέ θόρυβο γελοῦν.

Ὅσοι ζοῦν τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ, ἀγωνίζονται, ἀνεβαίνουν τό σκληροτράχηλο μονοπάτι, ἱδρώνουν, ζοῦν ὅμως χαρούμενα καί εὐτυχισμένα, ζοῦν τή χαρά τῶν μαρτύρων καί τῶν ἁγίων.

Μή λησμονοῦμε ὅτι ἤλθαμε στόν κόσμο ὄχι γιά νά ἀποκτήσουμε πλοῦτο, δόξα, τιμές, διακρίσεις κοσμικές. Δέν ἤλθαμε νά ζοῦμε μέσα στήν πλάνη, στό σκοτάδι, στή λάσπη καί τήν ἀποκτήνωσι.

Ἡ ἐπίγειος ζωή μας, πρόσκαιρη καί σύντομη, μᾶς χαρίζει ὑλικά ἀγαθά καί νόμιμες χαρές γιά νά μποροῦμε νά ζοῦμε. Ὅμως δέν ἔχει σκοπό τά ὑλικά ἀγαθά καί τίς κοσμικές ἡδονές.

Ἡ ἐπίγειος ζωή μας εἶναι ὁ καιρός κατά τόν ὁποῖο καλούμεθα νά ἐλευθερώσουμε τόν ἑαυτό μας ἀπό τά πάθη καί τίς ἀδυναμίες, νά τόν καλλιεργήσουμε καί νά τόν στολίσουμε μέ ἀρετές, νά τόν ἑνώσουμε μέ τόν Χριστό μας διά τῶν ἁγίων μυστηρίων, νά τόν ἁγιάσουμε, νά τόν κάνουμε ἄξιο τοῦ οὐρανοῦ.

Ἕνα τέτοιο νόημα στή ζωή μας, ἕνας τέτοιος σκοπός, προσφέρει ἀληθινή ἱκανοποίησι, πληρώνει τόν ἔσω ἄνθρωπο, φωτίζει τήν ἀγωνιστική πορεία τῆς ἐπιγείου ζωῆς μας, φέρει τήν εὐτυχία μας σ’ αὐτό τόν κόσμο, μᾶς ἑτοιμάζει γιά τήν αἰωνιότητα.

Ἀγαπητοί,

Αὐτόν τόν νέο χρόνο πού μᾶς προσφέρει ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μας, ἄς ἀκούσουμε τήν φωνή τῆς Ἐκκλησίας μας. Τά ἀναρίθμητα συντρίμμια πού δημιουργεῖ ἡ χωρίς Χριστό κοινωνία μας ἄς μιλήσουν ἀφυπνιστικά στίς ψυχές μας.

Μέ τήν ἀρχή τοῦ νέου ἔτους ἄς φέρουμε συνειδητά καί προσωπικά τόν Χριστό στή ζωή μας, στήν ἀνατροφή καί στήν ζωή τῶν παιδιῶν μας, στήν οἰκογένειά μας, στήν κοινωνία μας.

Μόνον ὁ Χριστός μπορεῖ νά πληρώσει τήν καρδιά μας μέ εἰρήνη καί χαρά, νά δώση στή νεότητα ἀληθινή ὁλοκλήρωσι, νά ἑνώση τήν οἰκογένεια, νά ἀναγεννήση τήν κοινωνία μας.

Σύνθημά μας ἄς γίνει τό ἑξῆς:

Τό νέο αὐτό ἔτος θά φέρω τό Χριστό στή ζωή μου, θά ζήσω ὡς πιστός χριστιανός, μέ πρόθυμη ὑπακοή καί ἀκριβῆ συμμόρφωσι στίς ἅγιες ἐντολές Του.

«Ἄν ζοῦμε τό Χριστό, ἄν πράττουμε τήν ἀρετή», λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, «οἱ μέρες μας ὅλη τή χρονιά θά εἶναι καλές, εὐλογημένες, χαρούμενες, εὐτυχισμένες».

Τό εὔχομαι πατρικά μέ ὅλη μου τή δύναμι.

                           Καλό καί ἁγιασμένο νέο ἔτος.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ

 «Εἶναι ἐπιτακτική ἀνάγκη ἡ διάσωση τῆς Ἑλληνορθοδόξου ἰδιοπροσωπίας τοῦ Γένους μας, εἰς πεῖσμα τῶν συγκρητιστικῶν καί διεθνιστικῶν ἀντιλήψεων καί ἰδεῶν πού ἀπειλοῦν τήν ἐθνική μας συνείδηση. Ὅποιος χάνει ἀπό τήν πορεία του τό βίωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, χάνεται καί γιά τό Ἔθνος. Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς εἶναι ἐκεῖνος πού μᾶς διδάσκει ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μᾶς ὁδηγεῖ μέ σταθερή πορεία. Εἶναι ἡ Κιβωτός σωτηρίας τῆς Ρωμιοσύνης καί τῆς Ἐθνικῆς μας Ταυτότητας».

Μέ τό ἀξιοσημείωτο αὐτό τελικό μήνυμα περατώθηκαν οἱ ἐργασίες τοῦ Διεθνοῦς Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου μέ γενικό θέμα «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καί Ἑλληνικόν Γένος», τό ὁποῖοδιοργάνωσε ἠ Ἱερά Μητρόπολις Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας μέ ἀφορμή τήν συμπλήρωση 300 ἐτῶν ἀπό τῆς γεννήσεως τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ (1714 – 2014).

Τό Συνέδριο, τό ὁποῖο πραγματοποιήθηκε στήν πόλη τοῦ Ἀγρινίου τό Σάββατο 27 καί τήν Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014, στήν αἴθουσα τῆς “Χριστιανικῆς Ἑνώσεως Ἀγρινίου”, ἀπετέλεσε, γιά τό ἔτος 2014, τό ἀποκορύφωμα τῶν ἐκδηλώσεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως πρός τιμήν τοῦ Προστάτου καί Πολιούχου αὐτῆς Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.

Μετά τόν Ἁγιασμό, ἡ πρώτη ἡμέρα τοῦ Διεθνοῦς Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου ξεκίνησε μέ τήν σύντομο εἰσαγωγή τοῦ Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀρχιμανδρίτου Ἐπιφανίου Καραγεώργου, καί τήν ἐπίσημο κήρυξη τῶν ἐργασιῶν αὐτοῦ ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κ. Ἀνδρέου.

Ἀκολούθησε ἡ ἀνάγνωσις τοῦ Μηνύματος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου καί ὁ χαιρετισμός τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶ.

Χαιρετισμό ἀπηύθυναν ἡ Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Κοσμᾶ Μεγαδένδρου Τριχωνίδος Εύθυμία Μοναχή, ὁ Δήμαρχος Ἀγρινίου κ. Γεώργιος Παπαναστασίου καί ὁ Δήμαρχος Θέρμου κ. Σπυρίδων Κωνσταντάρας.

Τόσο ἡ ἁγιασμένη μορφή, ὅσο καί ἡ μεγάλη προσωπικότητα τοῦ ἐθναποστόλου, ἰσαποστόλου, διδασκάλου, ἐθνεγέρτου καί ἀναμορφωτοῦ τοῦ Γένους Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, παρουσιάστηκε μέσα ἀπό τίς ἐμπεριστατωμένες εἰδικές εἰσηγήσεις τῶν διακεκριμένων καθηγητῶν καί εἰδικῶν μελετητῶν, οἱ ὁποῖες περιελήφθησαν στίς ἐπιμέρους ἐνότητες τῶν τεσσάρων συνεδριῶν, ἡ θεματική τῶν ὁποίων ἔχει ὡς ἑξῆς:

Α΄ Συνεδρία: «Ἱστορία καί Ἁγιοκατάταξις», μέ πρόεδρο τόνκ. Φώτιο Μάλαινο, Θεολόγο – Λυκειάρχη καί εἰσηγητές τόν κ. Μιχαήλ Τρίτο, Καθηγητή Θεολογικῆς Σχολῆς Παν/μίου Θεσ/νίκης καί τόν Ἀρχιμ. Δημήτριο Ἀργυρό, Δ/ντή - Καθηγητή τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδημίας Βελλᾶς Ἰωαννίνων.

Τονίστηκε πώς ἡ Ἁγιότητα καί τό Ὀρθόδοξο ἦθος τοῦ πατρο-Κοσμᾶ ἀκτινοβολοῦσε ἔντονα καί ἡ μορφή του ἐνέπνεε τό σεβασμό ἀκόμη καί στούς ὀθωμανούς ἡγεμόνες, ὅπως ὁ Ἀλη-Πασάς, ὁ ὁποῖος πρῶτος ἀπ’ ὅλους τόν ἀντιμετώπιζε καί τόν θεωροῦσε Ἅγιο. Ἐπιπλέον, ὁ καθαρός ὀρθόδοξος λόγος τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ λειτουργοῦσε ἐλεγκτικά πρός ἐκείνους οἱ ὁποῖοι μεθόδευαν τήν ἐξόντωσή του.

Ἡ Ἁγιοκατάταξη τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ καθυστέρησε ἰδιαίτερα, γεγονός τό ὁποῖο ὀφειλόνταν στόν ὕπουλο ἐναντίον τοῦ Ἁγίου ἀγῶνα, ἐσωτερικῶν καί ἐξωτερικῶν πολεμίων τῆς Ὀρθοδοξίας.

Β΄ Συνεδρία: «Εἰκονογραφία καί Συγγραφή», μέ πρόεδρο τόν κ. Νικόλαο Βούλγαρη, Θεολόγο – Συγγραφέα, καί εἰσηγητές τόν κ. Μιχαήλ Χρ. Παντούλα, Φιλόλογο - Ἐρευνητή, τόν κ. Ἰωάννη Ἠλ. Ἐμίρη, Φιλόλογο – Συγγραφέα, καί τόν κ. Ἀθανάσιο Ζωϊτάκη, Ἐπίκουρο Καθηγητή τῆς Ἱστορικῆς Σχολῆς τοῦ Παν/μίου Μόσχας («Lomonosov»).

Ὁ διαχρονικός σεβασμός τοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ πρός τόν πατρο-Κοσμᾶ, ὅπως ἁπλά τόν ἀποκαλεῖ, φαίνεται ὁλοκάθαρα κι ἀπ’ τό γεγονός τῆς ἁγιογραφήσεώς του μόλις δέκα χρόνια μετά τήν κοίμησή του καί μέ τίς ποικίλων τύπων ἀπεικονίσεις τοῦ Ἁγίου ποῦ ἀκολούθησαν.

Ὁ Ἅγιος μέχρι πρίν ἀπό λίγες δεκαετίες ἦταν σχεδόν ἄγνωστος, ἀκόμη καί στόν τόπο του. Σήμερα ὀλόκληρος ὁ ὀρθόδοξος κόσμος τόν τιμᾶ, καί μελετᾶ τίς Διδαχές του, μέσα ἀπό πολλούς καί ἀξιόλογους συγγραφείς. Τά συγγράμματα περί τοῦ Ἁγίου πού κυκλοφοροῦν εἶναι λίαν ἀξιόλογα. Ἤδη στήν μεγάλη καί ἀχανή περιοχή τῆς ὀρθοδόξου Ρωσίας, μελετᾶται σήμερα ἡ πνευματική κληρονομιά του.

Γ΄ Συνεδρία: «Διδαχές καί Θεολογία», μέ πρόεδρο τήν κα Μαρία Μαμασούλα, Θεολόγο – πρώην Γυμνασιάρχη, καί εἰσηγητές τόν Ἀρχιμ. Χρυσόστομο Παπαθανασίου, Ἱεροκήρυκα τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ τῶν Ἀθηνῶν, τόν κ. Βασίλειο Τσίγκο, Καθηγητή τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Παν/μίου Θεσ/νίκης, καί τόν κ. Κωνσταντῖνο Μπελέζο, Ἐπίκουρο Καθηγητή τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Παν/μίου Ἀθηνῶν.

Σέ ἀντίθεση μέ παλαιότερες ὑποτιμητικές ἐκτιμήσεις, στίς εἰσηγήσεις τοῦ Συνεδρίου κατέστη σαφές ὅτι ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ἔχει συγκροτημένη θεολογική σκέψη, καί οἱ Διδαχές του καλύπτουν ὅλα σχεδόν τά θέματα θεολογίας τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας.

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὑπῆρξε ὁ ἀμίμητος φλογερός Ἱεροκήρυκας τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, ὁ ὁποῖος καλλιεργοῦσε στούς ἐξαθλιωμένους ραγιάδες τό πνεῦμα καί τό ἦθος τῆς κατά Χριστόν συγχωρήσεως, ἀφανίζοντας μίση καί πάθη ἀπ΄ τήν ἔνταση τῶν καθημερινῶν σχέσεων τῶν καταπιεζομένων Ρωμιῶν.

Δ΄ Συνεδρία: «Ἱεραποστολή καί Παρακαταθήκη», μέ πρόεδρο τόν κ. Σπυρίδωνα Παπαθανασίου, Θεολόγο – Προϊστάμενο Β/θμίου Ἐκπαιδεύσεως Αἰτωλ/νίας, καί εἰσηγητές τόνἈρχιμ. Χρυσόστομο Μαϊδώνη, Πρωτοσύγκελλο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἱερισσοῦ καί Ἁγίου Ὄρους, τόν μοναχό Ἀρσένιο Βλιαγκόφτη, Ἱεροκήρυκα, ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγ. Ἀρσενίου Χαλκιδικῆς, καί τόν κ. Κωνσταντῖνο Χολέβα, Πολιτικό Ἐπιστήμονα καί Συγγραφέα.

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, εὐλογημένος καρπός τοῦ Ἁγίου Ὄρους, στίς ἱεραποστολικές περιοδεῖες του μεταφέρει ὁλοκάθαρη τήν ὀρθόδοξο πίστη καί παράδοση, ἀντιπαλεύοντας μέ τίς πολύμορφες αἱρέσεις, πλάνες καί δεισιδαιμονίες πού φανατικά ἐπεδίωκαν τήν ἀποχριστιανοποίηση καί ἰσλαμοποίηση τῶν ἐμπεριστάτων ὑποταγμένων ὀρθοδόξων Ἑλλήνων.

Ὁ Ἰσαπόστολος Ἅγιος Κοσμᾶς ἀναδείχθηκε ἀνύστακτος φύλακας τῆς Ἐθνικῆς Ἑλληνορθοδόξου Παραδόσεως. Συνέβαλε ἀποφασιστικά στήν διάσωση τῆς Ἐθνικῆς Ταυτότητας μέσω τῆς ἱδρύσεως Σχολείων, τῆς προστασίας τῆς γλώσσας καί τῆς ἀντιστάσεώς του στίς ξενόφερτες ἀλλοτριωτικές ἐπιδράσεις Δύσεως καί Ἀνατολῆς.

Τό πρωΐ τῆς Κυριακῆς 28 Δεκεμβρίου, δευτέρας ἡμέρας τοῦ Συνεδρίου, τελέσθηκε ὁ Ὄρθρος καί ἡ Ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία στόν Ἱερό Ναό Ζωοδόχου Πηγῆς Ἀγρινίου, προεξάρχοντος τοῦ Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης κ. Ἀνδρέου καί συλλειτουργούντων τῶν Μητροπολιτῶν Λευκάδος κ. Θεοφίλου καί Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶ.

Γενικότερα, κατά τήν διάρκεια τοῦ Συνεδρίου παρουσιάστηκαν μικρές προβολές DVD μέ ἀναφορά στή βιογραφία τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, στόν τόπο γεννήσεώς του καί τόν τόπο μαρτυρίου, στίς ἱεραποστολικές περιοδίες καί στήν προσφορά τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ στό Ἑλληνικό Γένος. Ἐκκλησιαστικούς Ὕμνους πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ ἔψαλε, μέ ἄψογη ἐκτέλεση, ἡ Βυζαντινή Χορωδία Ἀγρινίου, ὑπὸ τὴν διεύθυνση τοῦ κ. Ἀνδρέα Λανάρα.

Τά πορίσματα τοῦ Συνεδρίου ἐκ μέρους τῆς Ὀργανωτικῆς Ἐπιτροπῆς παρουσίασε ὁ κ. Ἰωάννης Κωστάκης, Θεολόγος – πρ. Λυκειάρχης, ἐνῶ τόν γενικό συντονισμό τῆς διοργανώσεως τοῦ Συνεδρίου εἶχε ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ἀναστάσιος Καντάνης, Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος Μεσολογγίου - ὑπεύθυνος τοῦ Γραφείου Τύπου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας.

Τέλος, ἡ λήξις τῶν ἐργασιῶν τοῦ Διεθνοῦς Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου «Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία καί Ἑλληνικόν Γένος» ἔγινε ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κ. Κοσμᾶ, ὁ ὁποῖος εὐχαρίστησε τήν Τιμητική καί τήν Ὀργανωτική Ἐπιτροπή, τή Γραμματεία καί ὅσους ἐργάσθηκαν γιά τήν ὑλοποίηση τοῦ Συνεδρίου, καθώς καί τό Διοικητικό Συμβούλιο τῆς Χριστιανικῆς Ἑνώσεως Ἀγρινίου. Εὐχαρίστησε ἰδιαιτέρως τούς ἀξιοτίμους εἰσηγητές τοῦ Συνεδρίου, κληρικούς καί λαϊκούς, οἱ ὁποῖοι ἀνέδειξαν τό θέμα καί τό κύρος τῆς ὅλης διοργανώσεως.

Ὁ Σεβασμιώτατος, κατά τήν σύντομη ἀναφορά του στόν Ἅγιο Κοσμᾶ, ἐπεσήμανε τόσο τήν ἀνάγκη ὅσο καί τό χρέος μας νά ἀναδειχθεῖ καί νά προβληθεῖ ἡ ἱερά καί ἀνεπανάληπτη μορφή τοῦ Διδασκάλου τοῦ Γένους μας.

Ἐκ τοῦ Γραφείου Τύπου καί Ἐπικοινωνίας

τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

---